تغذیه عاملی موثر در پیشگیری از بروز، پیشرفت و به ویژه درمان بیماری ها به شمار می رود. در طول بیماری جذب مواد مغذی مختل شده و نیاز به این مواد افزایش می یابد. از طرف دیگر بی اشتهایی سبب کاهش دریافت بیمار علیرغم افزایش نیاز او می شود. ارائه رژیم غذایی مناسب به بیماران در زمان بستری و آگاهی آنان از برنامه غذایی خود در هنگام ترخیص از بیمارستان، سبب عدم پیشرفت بیماری، تسریع روند بهبود، کاهش هزینه های درمانی، ارتقاء کیفیت درمان و نهایتاً ارتقاء سلامت جامعه می گردد.